M22 is de derde helderste bolvormige sterrenhoop aan de sterrenhemel en is terug te vinden in het sterrenbeeld Sagittarius (Schutter). Deze prachtige bolhoop zou nog een stuk helderder zijn, mocht deze niet zo hard worden verduisterd door het interstellair stof. Met zijn 10 400 lichtjaar is dit ook één van de dichtstbijzijnde bolvormige sterrenhopen. De werkelijke diameter van M22 werd bepaald op 97 lichtjaar. De bolhoop zou een 70 000-tal sterren tellen waarvan 36 variabele. Opvallend is een kleine planetaire nevel in M22 die enkel zichtbaar is met grote telescopen.
Sterrenbeeld: Sagittarius
Magnitude: 5.1
Coördinaten:
- RA: 18h 36.4m
- DEC: -23° 54'
Geschiedenis
M22 werd in 1665 ontdekt door de waarnemer Abraham Ihle. Mogelijk had Hevelius de cluster eerder dan Ihle waargenomen, maar daarover bestaat enige onzekerheid. De Franse kometenjager Charles Messier voegde het object op 5 juni 1764 toe aan zijn lijst van komeetachtige objecten.
Waarnemen
In zuidelijkere gebieden is M22 eenvoudig terug te vinden met het blote oog, maar bij ons komt hij hiervoor niet hoog genoeg boven de horizon. Met een binoculair is de bolhoop eenvoudig terug te vinden als een zwak, bolvormig neveltje met een centrale verheldering. In middelmatige telescopen is het mogelijk om de eerste randsterren op te lossen en bij hogere vergrotingen de volledige bolhoop. De planetaire nevel is enkel zichtbaar met zeer grote telescopen. Aangezien M22 slechts op één graad van de ecliptica staat, zijn er regelmatig mooie samenstanden met planeten. Men wacht best een donkere, maanloze nacht af om het object te observeren, liefst op een plaats met een goed zicht op de zuidelijke horizon.
