Uit analyse van gegevens die de afgelopen twee weken zijn verkregen door het onderzoeksteam van NASA's Double Asteroid Redirection Test (DART) blijkt dat de kinetische botsing van het ruimtevaartuig met de doelasteroïde Dimorphos de baan van de planetoïde met succes heeft veranderd. Dit is de eerste keer dat de mensheid opzettelijk de beweging van een hemellichaam wijzigt en de eerste demonstratie op ware grootte van de technologie om asteroïden af te buigen.
"We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om onze thuisplaneet te beschermen. Het is tenslotte de enige die we hebben," zei NASA Administrator Bill Nelson. "Deze missie laat zien dat NASA probeert klaar te zijn voor alles wat het universum ons toewerpt. NASA heeft bewezen dat het ons ernst is als verdediger van de planeet. Dit is een keerpunt voor de verdediging van de planeet en de hele mensheid en toont de inzet van NASA's uitzonderlijke team en partners uit de hele wereld." Vóór de inslag van DART deed Dimorphos er 11 uur en 55 minuten over om rond zijn grotere moederasteroïde Didymos te draaien. Sinds de opzettelijke botsing van DART met Dimorphos op 26 september hebben astronomen met telescopen op aarde gemeten hoeveel die tijd is veranderd. Nu heeft het onderzoeksteam bevestigd dat de baan van Dimorphos rond Didymos door de botsing van het ruimtevaartuig met 32 minuten is veranderd, waardoor de baan van 11 uur en 55 minuten is ingekort tot 11 uur en 23 minuten. Deze meting heeft een onzekerheidsmarge van ongeveer plus of min 2 minuten. Voor zijn ontmoeting had NASA een minimale succesvolle baanperiodeverandering van Dimorphos gedefinieerd als een verandering van 73 seconden of meer. Uit deze eerste gegevens blijkt dat DART deze minimale benchmark met meer dan 25 keer heeft overtroffen.
"Dit resultaat is een belangrijke stap om het volledige effect van de inslag van DART op zijn doelasteroïde te begrijpen", aldus Lori Glaze, directeur van NASA's Planetary Science Division op het NASA-hoofdkwartier in Washington. "Naarmate elke dag nieuwe gegevens binnenkomen, kunnen astronomen beter beoordelen of en hoe een missie als DART in de toekomst kan worden gebruikt om de aarde te beschermen tegen een botsing met een asteroïde, mocht er ooit een onze kant op komen." Het onderzoeksteam verzamelt nog steeds gegevens met observatoria op de grond over de hele wereld - en ook met radarfaciliteiten op de Goldstone planetaire radar van het NASA Jet Propulsion Laboratory in Californië en het Green Bank Observatory van de National Science Foundation in West Virginia. Zij werken de periodemeting bij met frequente waarnemingen om de nauwkeurigheid ervan te verbeteren.
De aandacht verschuift nu naar het meten van de efficiëntie van de impulsoverdracht bij de botsing van DART met zijn doelwit per uur van ongeveer 14.000 mijl (22.530 kilometer). Dit omvat een verdere analyse van de "ejecta" - de vele tonnen asteroïdaal gesteente die door de botsing zijn verplaatst en de ruimte in zijn geschoten. De terugslag van deze brokstukken heeft de duw van DART tegen Dimorphos aanzienlijk versterkt - een beetje zoals een luchtstroom uit een ballon de ballon de andere kant op stuurt. Om het effect van de terugslag van de ejecta goed te begrijpen, is meer informatie nodig over de fysieke eigenschappen van de asteroïde, zoals de kenmerken van zijn oppervlak en hoe sterk of zwak het is. Deze kwesties worden nog onderzocht.
"DART heeft ons fascinerende gegevens opgeleverd over zowel de eigenschappen van asteroïden als de doeltreffendheid van een kinetische impactor als technologie voor planeetverdediging," aldus Nancy Chabot, de coördinator van DART van het Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland. "Het DART-team werkt verder aan deze rijke dataset om deze eerste planetaire verdedigingstest van afbuiging van asteroïden volledig te begrijpen." Voor deze analyse zullen astronomen de beelden van Dimorphos van DART's eindnadering en van de Light Italian CubeSat for Imaging of Asteroids (LICIACube), geleverd door het Italiaanse ruimteagentschap, blijven bestuderen om de massa en de vorm van de asteroïde te benaderen. Over ongeveer vier jaar zal ook het Hera-project van het Europees Ruimteagentschap gedetailleerde onderzoeken van zowel Dimorphos als Didymos uitvoeren, met bijzondere aandacht voor de krater die door de botsing van DART is achtergelaten en een nauwkeurige meting van de massa van Dimorphos.
Johns Hopkins APL heeft het DART-ruimtevaartuig gebouwd en geëxploiteerd en beheert de DART-missie voor NASA's Planetary Defense Coordination Office als project van het Planetary Missions Program Office van het agentschap. Telescopische faciliteiten die hebben bijgedragen aan de waarnemingen die het DART-team heeft gebruikt om dit resultaat te bepalen, zijn onder meer: Goldstone, Green Bank Observatory, Swope Telescope bij het Las Campanas Observatorium in Chili, de Deense Telescoop bij het La Silla Observatorium in Chili, en de faciliteiten van het wereldwijde telescoopnetwerk van Las Cumbres Observatory in Chili en Zuid-Afrika. Noch Dimorphos noch Didymos vormt enig gevaar voor de aarde voor of na de gecontroleerde botsing van DART met Dimorphos.
Bron: NASA
