Met deze startersgids trachtten we beginnende waarnemers kennis te laten maken met diverse objecten aan de hemel die nog relatief eenvoudig terug te vinden zijn. De sterrenbeelden en deep-sky objecten werden die werden geselecteerd, zijn makkelijk waar te nemen in de herfst. Elk sterrenbeeld waar we objecten uit voorstellen, is voorzien van een sterrenkaart. Meer gedetailleerde info over de vele deep-sky objecten dat elk sterrenbeeld telt, kan men terugvinden in het 'Deepsky interactief' gedeelte op deze website.
Triangulum
M33
Een prachtig sterrenstelsel aan de herfsthemel is de face-on spiraalstelsel M33 in het sterrenbeeld Triangulum. M33 is een grote diffuus sterrenstelsel maar is erg zwak doordat we recht op het sterrenstelsel kijken (vandaar de naam face-on), het is dan ook aan te raden dat dit best waargenomen wordt op een nacht met een goede seeing en weg van straatlichten. Ondanks de zwakke helderheid kan het ook goed gevonden worden in binoculairen als een heldere wazige vlek onder M31. M31, M33 en ons eigen sterrenstelsel, de melkweg, maakt deel uit van een groep sterrenstelsels die de lokale groep genoemd wordt.
Om M33 te vinden ga je best eerst langsheen M31, het grote sterrenstelsel in Andromeda. M33 bevindt zich net aan de tegenovergestelde van Beta Andromeda en dezemfde afstand onder de ster. M33 is geen object voor te waarnemen met het blote oog, tenzij je een perfecte donkere hemel hebt.
Pegasus
Het sterrenbeeld Pegasus en Andromeda bevatten veel sterrenstelsels waarvan de meeste relatief zwak zijn. Ze dagen de waarnemer niet alleen uit om ze te vinden maar ook om de detaillering in hen te vinden. Perseus ligt langsheen de melkweg en bied vele open sterrenhopen en diffuse nevels aan. Andromeda ligt weg van het vlak van onze melkweg en laat ons toe objecten te zien buiten onze melkweg.
The constellations Andromeda and Perseus, along with Pegasus, Casseopiea and Cepheus, are richly intertwined in mythology, but are vastly divergent in the objects they present to amateur astronomers.
M15
M15 is een mooie heldere bolvormige sterrenhoop dat eenvoudig te zien is in de zoeker of binoculair. Grotere vergrotingen op deze bolhoop is goed doenbaar, het toont een grote masse van sterren van 8' in diameter met een helderder centraal gebied. individuele sterren kunnen opgemerkt worden aan de randen en op het gezicht maar niet echt in het centrum. De sterrenhoop kan gevonden worden door te starhoppen vanaf Alpha Pegasi, waarna he de ketting van sterren volgt, M15 zal je vinden aan het einde van de ketting en bevindt zich rond de neus van het vliegende paard (Pegasus stelt een vliegend paard voor).
Perseus
NGC869 en NGC884
Een andere soort sterrenhoop, in feite twee sterrenhopen, zijn de open sterrenhopen NGC 869 en NGC 884 in het sterrenbeeld Perseus. De dubbelcluster in Perseus is één van de mooiste objecten aan de nachtelijke hemel. Deze twee open sterrenhopen zijn beide groot en helder en zijn goed zichtbaar bij lage vergrotingen. NGC 869 is de heldersste en meer geconcentreerd dan NGC 884, deze wordt gedomineerd door twee heldere oranje sterren nabij haar centrum. NGC 884 is lichtjes groter en heeft meer oranjerode sterren. Beide sterrenhopen omvattten meer dan 100 sterren.
Aquarius
De vier sterrenbeelden Aquila, Aquarius, Capricornus en Delphinus liggen allemaal relatief dicht bij elkaar langsheen de zuidelijke horizon in een gebied dat goed gevuld is met heldere showcase deepsky objecten. Aquarius en Capricornus liggen ver weg van de melkweg, deze bevatten vaak zwakke sterrenstelsels met slechts enkele sterrenhopen en nevels. Aquila en Delphinus ligt langsheen de melkweg en bevat enkele fijne voorbeelden van planetaire en donkere nevels. Er zijn slechts 4 Messier objecten in dit gebied, er zijn nog steeds voldoende deepsky objecten om een astronoom bezig te houden op een herfstavond.
NGC 7293
NGC 7293 is de gekende Helixnevel in het sterrenbeeld Aquarius. Het object bevindt zich op een afstand van slechts 325 lichtjaar en is wellicht de dichtste planetaire nevel ten opzichte van de Aarde. Het licht spreid zich uit over 15 boogminuten waardoor de oppervlaktehelderheid relatief laag. In binoculairen kan een grijsachtige cirkel van licht, dit object springt helemaal uit het oculair wanneer je het bekijkt met een O-III filter.
Orion
Orion is het meest eenvoudig te herkennen sterrenbeeld van alle sterrenbeelden. De helderste sterren zijn Betelgeuze en Rigel. Dit sterrenbeeld bevat vele objecten die met de telescoop en binoculair kunnen gezien worden, samen met één van de meest gefotografeerde gebieden aan de hemel. Dit sterrenbeeld verschijnt aan de nachtelijke hemel in december en luid het begin aan van het winterseizoen, in deze periode zijn er dan de echte donkere nachten waar de seeing goed is en heldere nachten kunnen beleeft worden. Het blijft een prominent beeld tot begin de lente wanneer het volledig verdwijnt in het westen eind april.
M42
Het meest bekeken en meest gekende object aan de hemel, M42 is eenvoudig te zien met het blote oog als een wazige 'ster' in het midden van het zwaard van Orion. Doorheen de zoeker van een telescoop en binoculairen ziet het er al duidelijk nevelachtig uit, doorheen een telescoop wordt het beeld alleen maar mooier en komen er aanzienlijk wat details aan het licht. De nevel is een goede graad in breedte met een rijkdom aan krullende bosjes van nevelachtigheid die uit het helderste gebied komen. Het helderste gebied bevat vier relatief heldere sterren die we kennen als het Trapezium. Op goed donkere nachten en een goed voorziene telescoop kan je ook kleur onderscheiden in dit object (groenachtige kleur met 30cm dobson telescoop, grensmagnitude 5). De regio rond het trapezium doet zich voor als een staalblauwe kleur, terwijl de pluizige gebiedjes een licht roodachtige kleur hebben. Een beetje verder vinden we M43, deze nevel wordt gezien als een kommavormige wolk omgeven door een ster van de achtste magnitude net ten noorden van de grote nevel. Hoe meer tijd je in dit gebied steekt hoe meer detail je kan zien.
