De STS-70 Space Shuttle missie had als belangrijkste taak het uitzetten van een nieuwe Amerikaanse Tracking and Data Relay Satellite (TDRS) kunstmaan. Deze ruimtevlucht werd uitgevoerd met het ruimteveer Discovery en aan boord van de ruimtependel bevonden zich vijf Amerikaanse ruimtevaarders. Het ruimteveer Discovery vertrok op 13 juli 1995 vanop het Kennedy Space Center en bleef 8 dagen en 22 uur in een baan om de Aarde. Tijdens deze missie werd voor het eerst gebruik gemaakt van een vernieuwde Space Shuttle Main Engine en een vernieuwde Mission Control Room die zich in gebouw 30 van het Johnson Space Center in Houston bevond. Deze Amerikaanse bemande ruimtevlucht zal ongetwijfeld de geschiedenis ingaan als de "Woodpecker Mission" aangezien de External Tank van de Space Shuttle net voor de lancering ernstige schade opliep door spechten waardoor de lancering vertraging opliep. Dit was de 100ste Amerikaanse bemande ruimtevlucht en was de 21ste missie met het ruimteveer Discovery.
Crew info
De ervaren Amerikaans astronaut Terence T. Henricks was gezagvoerder van de STS-70 bemanning. Henricks ging voor deze ruimtevlucht al tweemaal de ruimte in en was telkens piloot van de ruimteveren Atlantis en Columbia. In de cockpit werd Henricks tijdens deze STS-70 missie bijgestaan door piloot Kevin R. Kregel voor wie dit zijn eerste ruimtemissie was. Kregel was een ervaren gevechtspiloot en ging na deze STS-70 nog eens driemaal de ruimte in. Voor de Mission Specialists Nancy J. Currie en Donald A. Thomas was dit de tweede maal dat ze deel uitmaakten van een Space Shuttle crew. Beide missiespecialisten gingen tijdens de STS-57 en STS-65 al eens de ruimte in. De derde Mission Specialist die deel uitmaakte van de STS-70 crew was Mary Ellen Weber. Voor Weber was dit haar eerste ruimte-ervaring. Na deze STS-70 ruimtevlucht ging ze in 2000 opnieuw de ruimte in.
De STS-70 bemanning - Foto: NASA
Lancering en missie
Oorspronkelijk had de STS-70 missie moeten uitgevoerd worden voor de STS-71 ruimtevlucht maar doordat op 31 mei 1995 verschillende spechten ongeveer 200 gaten geprikt hadden in de isolatie rondom de External Tank werd de STS-70 missie uitgesteld. Het ruimteveer Discovery werd opnieuw naar de Vehicle Assembly Building gebracht waar de External Tank hersteld werd. Al gauw ontwierpen twee NASA medewerkers een nieuw STS-70 embleem waarin een lachende Woody Woodpecker te zien was. De STS-70 missie was ook de eerste ruimtevlucht die gevolgd werd vanuit de vernieuwde Mission Control Room in het Johnson Space Center in Houston. Het oude vluchtleidingscentrum werd al sinds 1965 gebruikt en werd vooral beroemd tijdens de Apollo maanlaningen. Uiteindelijk vertrok het ruimteveer Discovery op 13 juli 1995 voor de 70ste Space Shuttle missie. Tussen de lancering van het ruimteveer Discovery en de landing van het ruimteveer Atlantis tijdens de vorige ruimtevlucht (STS-71) waren slechts zes dagen. Tijdens de STS-70 lancering werd voor het eerst gebruik gemaakt van een nieuwe Block I Space Shuttle Main Engine (SSME). Deze nieuwste SSME beschikte ondermeer over een nieuwe turbopomp voor vloeibare zuurstof. Vanaf de STS-73 zou NASA uiteindelijk alledrie de hoofdmotoren van het ruimteveer vervangen door deze nieuwe versie. Zes uur na de lancering werd zoals voorzien de Tracking and Data Relay Satellite (TDRS) kunstmaan uitgezet in een baan om de Aarde. Dit was de zesde TDRS satelliet die met succes uitgezet werd door een Amerikaans ruimteveer.
Deze TDRS-G satelliet had een gewicht van 2,2 ton en bracht zichzelf door middel van een Inertial Upper Stage (IUS) tot in een geostationaire baan om onze planeet op een hoogte van 35 880 kilometer. Tijdens het uitzetten van deze nieuwste TDRS kunstmaan werd er op Aarde contact gehouden met drie vluchtleidingscentra. Zo controleerde het grondstation van White Sands de TDRS-G kunstmaan terwijl de STS-70 bemanning in contact stond met het Mission Control Center in Houston. De Inertial Upper Stage rakettrap viel onder het toezicht van de Onizuka Air Force Base in Sunnyvale in Californië. Het Amerikaanse TDRS systeem biedt communicatiediensten voor de Space Shuttle missies, ruimtetelescopen en aardobservatiesatellieten. De eerste TDRS kunstmaan ging tijdens de STS-6 missie de ruimte in. Eenmaal het uitzetten van de TDRS satelliet voltooid was, kon de bemanning van start gaan met het uitvoeren van experimenten aan boord van het ruimteveer. Zo voerde de STS-70 crew met succes de Bioreactor Demonstration System (BDS), Space Tissue Loss/National Institutes of Health-Cells (STL/NIH-C), Biological Research in Canisters (BRIC), Physiological and Anatomical Rodent Experiment / National Institutes of Health-Rodents (PARE/NIH-R) en Shuttle Amateur Radio Experiment-II (SAREX-II) experimenten uit. De eerste poging om het ruimteveer te laten terugkeren op 21 juli op het Kennedy Space Center mislukte omwille van mist. Uiteindelijk landde de Discovery terug op het Kennedy Space Center op 22 juli 1995 waarna het ruimteveer naar Californië overgebracht werd waar het tal van vernieuwingen onderging. In de zomer van 1996 keerde de Discovery terug naar het Kennedy Space Center waar het ruimteveer voorbereid werd op de tweede Hubble onderhoudsmissie in 1997.
Lancering van het ruimteveer Discovery tijdens de STS-70 missie - Foto: NASA
Cijfers en overzicht
- 70ste bemande Amerikaanse Space Shuttle missie
- Aantal astronauten: 5
- Duur missie: 8 dagen, 22 uur
- Aantal omwentelingen: 143
- Baan coördinaten: 296 kilometer
- Hellingshoek van de baan: 28,4°
- Afgelegde afstand: 6 000 000 kilometer
