In de fysica en astronomie stelt men het fenomeen 'roodverschuiving' vast wanneer het visuele licht van een object opschuift naar het rode einde van het spectrum. Roodverschuiving wordt omschreven als een toename in de golflengte van elektromagnetische straling ontvangen door een detector vergeleken met de golflengte die uitgestraald wordt door de bron. Deze toename in golflengte komt overeen met een daling in de frequentie van de elektromagnetische straling. Wanneer er een daling is in de golflengte spreken we van 'blauwverschuiving'.

Roodverschuiving
Roodverschuiving, te zien in de spectraallijnen van een
supercluster verre sterren (BAS11, rechts), vergeleken
met die van de zon - Foto: Georg Wiora

Elke toename in de golflengte wordt roodverschuiving genoemd, zelfs als het zich voordoet in elektromagnetische straling van niet-optische golflengtes zoals gamma stralen, x-stralen en ultraviolette stralen. Deze nomenclatuur kan verwarrend zijn bij golflengtes groter dan rood (zoals infrarood, microgolfstraling en radiogolven) aangezien de roodverschuiving de straling weg van de rode golflengtes schuift.

Een roodverschuiving kan zich voordoen wanneer een lichtbron zich van een waarnemer verder en verder beweegt, dit komt overeen met het Dopplereffect die de frequentie van geluidsgolven verandert. Op Aarde heeft de roodverschuiving verscheidene toepassingen (Doppler radar en radarpistolen). De spectroscopische astrofysica gebruikt de roodverschuiving om de beweging van verafgelegen astronomische objecten te bepalen.

Een ander roodverschuivingsmechanisme is er bij de waarnemingen van de spectrale roodverschuiving van verafgelegen sterrenstelsels, quasars en intergalactische gaswolken om proportioneel toe te nemen met hun afstand tot de waarnemer. Dit wordt gekoppeld aan het model dat de uitzetting van het heelal voorspelt zoals in de Big Bang theorie. Een derde soort van roodverschuiving, de gravitationele roodverschuiving, ook gekend als het 'Einstein effect', resulteert uit de uitzetting die zich voordoet in de algemene relativiteit nabij massieve objecten.

Sander

Vancanneyt Sander

Oprichter & beheerder van Spacepage & Poollicht.beSterrenkunde en ruimteweer redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1802

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 2 Pallas. Dit was de tweede planetoïde die ooit werd ontdekt. De planetoïde 2 Pallas beweegt zich in een baan om de Zon op een afstand van ongeveer 416 miljoen kilometer en is ongeveer 550 kilometer groot. Deze ruimterots werd genoemd naar Pallas uit de Griekse mythologie, de dochter van Zeus en beschermgodin van de stad Athene. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken