Op zaterdag 8 december 2018 (lokale tijd) heeft China met succes zijn nieuwste maanrover in de ruimte gebracht. Zo vertrok vanop de Xichang lanceerbasis een CZ-3B raket met aan boord de Chang'e 4 maanlander en een kleine robotwagen die begin januari 2019 een zachte landing moet maken op de achterkant van de Maan. Dit zal de eerste keer zijn in de geschiedenis van de ruimtevaart dat een onbemand toestel de achterkant van de Maan gaat verkennen.
Net als in 2013 stuurt China nu terug een ruimtesonde, een lander en een robotwagen naar de Maan. De Chang'e 4 missie, die genoemd werd naar een godin uit de Chinese mythologie, maakt deel uit van het ambitieuze Chinese Lunar Exploration Program en bestaat uit een ruimtesonde die zich in een baan om de Maan zal begeven en een lander met aan boord een robotwagen die een zachte landing moet maken op de achterkant van de Maan. Omdat deze kant van de Maan nooit naar de Aarde is gericht, bracht China op 20 mei 2018 ook de Queqiao communicatiesatelliet in de ruimte naar het Lagrangepunt L2 die moet instaan voor de communicatie tussen de Aarde, de Maanlander en robotwagen. Vanop deze bijzondere locatie ziet de Chinese communicatiesatelliet zowel de Maan alsook de Aarde waardoor data afkomstig van de robotwagen en de maanlander meteen kunnen worden doorgestuurd naar de Aarde. De achterkant van de Maan is voor wetenschappers altijd al een interessante plek geweest aangezien deze wel al uitvoerig werd gefotografeerd maar nog nooit werd verkend door rovers of landers. Daarnaast ziet de achterkant van de Maan er ook duidelijk anders uit dan de voorkant. Slechts 2,5% van het oppervlak van de achterkant van de Maan wordt bedekt door zogeheten 'zeeën' terwijl de voorkant voor bijna 32% bestaat uit zeeën. De exacte reden hiervoor is tot op heden nog steeds onduidelijk. Verwacht wordt dat Chang'e 4 zich later deze maand in een baan om de Maan zal brengen waarna begin januari 2019 de landing voorzien is in de Von Kármán krater. Deze krater ligt in het Aitken gebied waarvan wetenschappers vermoeden dat deze miljarden jaren geleden werd gevormd door de inslag van een enorme asteroïde. Onderaan dit artikel kan u de beelden bekijken van de lancering!
De Chang'e 4 lander zelf, die de back-up was van de Chang'e 3 lander, heeft een gewicht van 1,2 ton en werd voorzien van een Landing Camera (LCAM), een Terrain Camera (TCAM), een Low Frequency Spectrometer (LFS) en het Lunar Lander Neutrons and Dosimetry (LND) instrument dat ontwikkeld werd door de Duitse Kiel University. Daarnaast draagt de Chang'e 4 lander ook een 3 kilogram zware container met zich mee waarin zich zaadjes en eitjes van insecten bevinden. Met dit experiment willen wetenschappers onderzoeken hoe goed deze kunnen groeien en samenleven. De Chang'e 4 robotwagen die het terrein moet verkennen op de achterkant van de Maan is 1,5 meter bij 1 meter groot en heeft een gewicht van ongeveer 140 kilogram. Het wagentje werd voorzien van zes wielen waarmee het over het maanoppervlak moet rijden en twee zonnepanelen voor het opwekken van elektriciteit. Deze kleine maanrover werd voorzien van een Panoramic Camera (PCAM), een Lunar penetrating radar (LPR), een Visible and Near-Infrared Imaging Spectrometer (VNIS) en een Advanced Small Analyzer for Neutrals (ASAN). Indien de Chang'e 4 lander een zachte landing kan uitvoeren in het Zuidpool-Aitken-bekken wordt China het eerste land ter wereld dat een lander en robotwagen neerzet op de achterkant van de Maan. In tegenstelling tot de eerste Chinese maanrover werd de Chang'e 4 niet uitgerust met een robotarm en een Active Particle X-ray Spectrometer dat gebruikt werd om de chemische samenstelling van de maanbodem te achterhalen. In de plaats hiervan werd Chang'e 4 wel voorzien van nieuwe sensoren waarvan enkele werden ontwikkeld door Europese wetenschappers. Ook zal Chang'e 4 beter kunnen functioneren tijdens de zeer koude maannachten.
Indien de Chang'e 4 missie opnieuw een succes wordt, plant China in de nabij e toekomst de lancering van de Chang'e 5. Met deze missie wil China bodemmonsters zoals stukjes maanrots terug naar de Aarde brengen met behulp van een maanlander en satelliet. Daarnaast heeft China ook nog steeds ambitieuze plannen om mensen naar de Maan te brengen.
