Het meest herkenbare kenmerk van de planeet Jupiter is wellicht de grote rode vlek in de atmosfeer van deze planeet die zich 22° ten zuiden van de evenaar bevindt en voor het eerst werd waargenomen rond het jaar 1665. Deze grote rode ovale vlek in de atmosfeer van Jupiter heeft een grootte van 12 000 op 25 000 kilometer en is ongetwijfeld één van de meest krachtige stormen uit ons zonnestelsel.
De Grote Rode Vlek met daaronder en kleinere witte storm die de grootte heeft
van de aarde - Foto: NASA
Deze Grote Rode Vlek is een reusachtige cycloon die draait tegen de wijzers van de klok in en er ongeveer 6 dagen over doet voor één volledige omwenteling. De wolkentoppen van deze enorme storm zijn tot acht kilometer hoger dan de andere wolkenbanden en in totaal is deze storm twee tot drie maal zo groot als onze aarde. Dergelijke reusachtige stormen zijn bij gasplaneten niet ongewoon en in de atmosfeer van Jupiter werden ook nog andere stormen ontdekt die meestal een witte of bruine kleur hebben. De witte ovale stormen bestaan meestal uit koelere wolken en de bruine vlekken zijn warmere gebieden en bevinden zich op dezelfde hoogte als de andere wolkenbanden. De reden waarom deze grote cycloon al honderden jaren actief is komt doordat deze nooit vaste grond zal passeren en constant aangedreven wordt door de interne hitte van Jupiter. Deze factoren zorgen ervoor dat de Grote Rode Vlek erg stabiel is maar in 2004 kon men zien op foto’s dat de storm ongeveer de helft van de grootte maar had dan 100 jaar geleden. Wat de eigenlijke oorzaak is voor deze storm is nog steeds niet duidelijk of hoelang deze cycloon nog zal verder blijven draaien is ook nog steeds niet te beantwoorden maar dankzij observatie van kleinere stormen in de atmosfeer van Jupiter is het zeker dat ook deze storm vroeg of laat zal verdwijnen.
In februari 2006 werd een tweede grote vlek ontdekt in de atmosfeer van Jupiter en deze kreeg de naam Red Spot Junior. Deze storm is ontstaan door het samensmelten van drie kleinere witte stormen tussen 1998 en 2000 en net als de Grote Rode Vlek steekt ook deze storm boven de andere wolkentoppen uit. De Grote Rode Vlek is van op aarde met telecopen goed zichtbaar en voor de foto’s van de Amerikaanse Voyager ruimtesondes er kwamen in de jaren 80 werd vaak gedacht dat deze regio een vast of vloeibaar stuk land was.
