Om de 27 dagen komt over Assebroek bij Brugge een geheimzinnig vliegend tuig voorbij, zegt amateur- astronoom Werner B. die daarbij de steun krijgt van zijn echtgenote en van een aantal andere sterrenkijkers, onder wie niet het minst Dirk D. Om een internationaal aanvaardbare term te gebruiken: het zijn ufo’s (Unidentified Flying Objects), in het beschaafd Nederlands een niet geïdentificeerd vliegend voorwerp, die vliegende tuigen die van tijd tot tijd in het nieuws op duiken om dan weer een hele tijd bij wijze van spreken onder water te blijven. Gewoonlijk duiken ze in onze kranten op als er iets eigenaardig is voorgevallen in Brazilië of aan de Zuidpool, daar kan je het moeilijker controleren nietwaar en het is een grote zeldzaamheid om ook eens ufo’s bij de achterdeur te hebben, te Brugge nog wel. Je moet al aardig overtuigd zijn voor je luidop gaat vertellen dat je ze ziet vliegen, de ufo’s. Je riskeert “voor niet helemaal vol” verklaard te worden.
Dat is trouwens wat sommigen nu al doen met Werner B., die echter een hele rij bewijzen aan zijn kant heeft staan. Hij heeft namelijk een aantal verrassend knappe kleurenopnamen, ondermeer op dia’s die inderdaad overduidelijk bewijzen dat wat daar de nachtelijke hemel doorkruiste geen gewoon vliegtuig is. De opnamen worden in Brussel wel opzij geschoven met de opmerking dat er wat stof op het objectief lag of dat er lichtreflecties in de lens zaten, maar geen enkele ernstige fotograaf kan die uitleg aanvaarden. Zelfs na het mislukte rendez-vous van zondag 28 oktober, waarvan hieronder het relaas volgt, is Werner B. er nog altijd heilig van overtuigd dat hij het bij het rechte eind heeft. Intussen heeft hij trouwens weeral waarnemingen gedaan, die door getuigen bevestigd worden.
Foto van het object
Het begin van Werner B. zijn ufo ijver dateert van oktober 1972, toen hij foto’s maakte van de maan in haar eerste kwartier “mooie opnamen die echter heel merkwaardige groene vlekken vertoonden en enkele blekere plaatsen, met daarrond een duidelijk donkere massa. Te Brussel werd heel de zaak uitgelegd als “een stofje op de lens”, wat door een beroepsfotograaf grove nonsens werd genoemd.
Op 27 februari 1973, even voor 20 uur, deed zich een eigenaardig fenomeen voor, dat door B. en zijn echtgenote werd gezien: een vrij groot oranje licht stijgt op een paar kilometer van de woning af, beweegt zich statig en traag in de richting van het westen. Snel een paar opnamen en dan de telescoop ingesteld.
Het verschijnsel herhaalt zich rond 23 uur: in de buurt van Saturnus duikt een oranje licht op dat snel nadert, vorm en kleur sluiten de mogelijkheid uit dat het een vliegtuig of ruimteschip is. Door de telescoop zien Werner. en zijn echtgenote heel duidelijk een donkere ovale schijf met in het midden een rood licht en kruisgewijs daar rond vier oranje lichten. Het tuig daalt boven de daken van de huizen, blijft twee keer op zeer geringe hoogte (ongeveer 380 meter) roerloos staan, neemt een schuine stand aan en verdwijnt dan zeer geleidelijk naar het oosten. Het licht wordt doffer en doffer, tot ten slotte niets meer te zien is.
Dergelijke fenomenen herhaalden zich blijkbaar op regelmatige tijdstippen, zodat Werner B. al heel gauw doorhad dat het om de 27 dagen gebeurde en dat was de reden waarom op 28 oktober jl. de helft van Assebroek plus de fine fleur van Hollands ufologendom ter plaatse was. Eigenaardig genoeg wed recentelijk door geschiedkundigen bewezen dat die plaats archeologisch belangrijk is. Aan de hand van luchtfoto’s heeft men uitgemaakt dat er zich een prehistorische versterking ofwel een begraafplaats bevindt. De luchtfoto’s tonen duidelijk een cirkelvormige plaats, omwald en met een ongetwijfeld door mensen geschapen reliëf. Is er enig verband tussen deze archeologische bevindingen en de verschijningen van ufo’s. Moeilijk te zeggen uiteraard, maar uit de ufo literatuur blijkt alvast dat die tuigen een voorliefde lijken te hebben voor historische plaatsen.
De waarnemingen van B. worden ondertussen reeds door talrijke andere getuigenissen bevestigd. Op elke 27e dag werd iets waargenomen, zij het niet door B.l zelf, dan door andere astronomen. Zo vertelt Dirk D. dat hij op 8 augustus onder Jupiter een oranje licht te voorschijn zag komen dat zich via heel zonderlinge omwegen in de richting van Mars begaf, waar het uitdoofde. Twee of drie minuten later verscheen op die plaats een erg heldere ster, waaruit na enkele seconden vier lichtpunten zich in formatie naar het zuiden verplaatsten, waarna de “ster” zelf noordwaarts ging vliegen. Een - om het licht uit de drukken – zeer ongebruikelijk verschijnsel.
Op de afgesproken dag in september, de 27e zoals steeds, heeft een Assebroeknaar een helder oranje licht opgemerkt, dat vreemde rondjes draaide in de lucht en dat hem zelfs een zekere tijd volgde toen hij een wachtende ploeg astronomen op de hoogte ging brengen!
Trouwens, sedert heel die toestand bekend geraakt is, regent het gewoon brieven van mensen die vreemde dingen zagen gebeuren aan het firmament. Er wordt bovendien gefluisterd dat alle radarstations in ons land dagelijks waarnemingen doen waarvoor geen sluitende verklaring kan gegeven worden, doch dat men angstvallig poogt die zaken voor het publiek geheim te houden. Uit vrees dat er paniek zou uitbreken onder de bevolking?
Telepathie
Moeten wij werkelijk bang zijn voor ufo’s? Werner B. gelooft van niet: “Als die tuigen op een of ander manier bemand zijn, wat ik geloof, vermits ze blijkbaar heel intelligent bestuurd worden, dan staat het voor mij vast dat ze met vredelievende bedoelingen komen. In het ergste geval komen ze de planeet aarde , met de gekke aardmannetjes erop, bespieden, maar kwaad hebben ze blijkbaar niet in hun zin.
Om daarover uitsluitsel te krijgen zouden we natuurlijk eerst contact moeten krijgen met die tuigen en hun bemanning. Zijn in die richting al proeven gedaan?
Dirk D.: “Ik meen dat ik telepathisch contact kan leggen ermee. Een bepaalde avond had ik vrienden astronomen gewaarschuwd dat ze moesten uitkijken naar ufo’s en ik trachtte telepathisch contact te krijgen. En jawel hoor: op het afgesproken uur hebben mijn vrienden vreemde dingen opgemerkt. Overigens komt het me wel eens voor dat ik ’s nachts wakker word en dan word ik als door een magneet aangetrokken naar het raam. Gewoonlijk zie ik dan een niet geïdentificeerd vliegend voorwerp. Dat betekent eigenlijk dat ik “hen” door middel van telepathie kan oproepen en dat ze dat ook doen met mij”.
Er steekt een kans in dat de ufo op 24 november terug boven Assebroek komt, dan is het de 27e dag. Allen lichtelijk daarheen.
Op ufo jacht
Volgend toneel speelde zich af te Assebroek, waar een vrij uitgebreid gezelschap een hele avond stond te wachten op de verschijning van een ufo, “de” ufo van Werner B. Iedereen was er, behalve de ufo.
-8.20 u.: Een uitgebreide groep ufologen komt samen ergens in de beemden en vat post op de vroegere tramweg naar Beernem, in een potdichte mist en een bijna onverdraaglijke koude.
-8.25 u.: Boven de negende verdieping van de St. Lucaskliniek, ook te Assebroek, op het dak dus -, installeert zich een gezelschap tot de tanden gewapend met telescopen, camera’s met telelenzen als kanonnen en bandrecorders. Nu wordt het wachten tot de ufo de goedheid heeft zich even te laten zien.
-9.15 u.: In de weiden van Assebroek is het behoorlijk koud, de geslaagde ufo-mopjes zijn niet voldoende om de Nederlandse “deskundigen” (zelfs van uit Den Haag kwamen ze) warm te houden. Na een thermosfles koffie wordt dan ook een fles cognac van hand tot hand doorgegeven. De verkleumende Belgen krijgen natuurlijk geen schijn van kans.
-9.20 u.: De cognac helpt in niet onaanzienlijke mate, want nu wordt de eerste ufo al gesignaleerd. Na enig zoeken in het zwerk blijkt het een soort ster te zijn met zeer veranderlijke helderheid en een ster die bovendien van tijd tot tijd rare capriolen uithaalt. Nou, daar ben je rap op uitgekeken natuurlijk.
-9.25 u.: De ploeg op de kliniek heeft nog steeds, ondanks het druk geschreeuw door de walkietalkie, geen spoor van een ufo gezien, alle telescopen ten spijt.
-9.35 u.: Op de weide gaat het steeds beter, nu de fles cognac een tweede ronde heeft gemaakt zien de Nederlanders niets meer dan ufo’s, tot die lichtpuntjes ten slotte ontmaskerd worden als optisch bedrog. Weer wachten.
Bewolking
-10 u.: De mist over de weiden is weliswaar gedeeltelijk opgetrokken, maar nu schijnt het wolkendek dicht te schuiven. Steeds minder van de sterrenhemel is zichtbaar. Geen bezwaar, vermits Werner B. zegt dat de ufo ver onder de wolken komt.
Bovendien is zijn uur nog niet geslagen, hij komt gewoonlijk pas tegen elf. Nog even de tijd dus voor wat grapjes, waarbij blijkt dat die van die groene mannetjes met hun palingvel en antennes op de kop het nog altijd doen. Het jong vrouwvolk staat in elk geval te bibberen op de benen, maar dat kan ook van de koude geweest zijn.
-10.45 u.: We weten al dat de ufo uit het westen moet komen, ter hoogte van de bewuste weide (archeologische punt, zeggen de Hollanders) laag langs de grond scheren en naar het oosten verdwijnen, maar hoe we onze ogen ook pijnigen, niets zien we wat ook maar in de verste verte op een ufo lijkt. Op hetzelfde ogenblik stijgt de spanning boven de kliniek. Werner Bruyneel toont nog eens de foto’s die hij van de ufo maakte aan een kliekje zeer sceptische journalisten, maar die worden daar niet veel wijzer van. “Het” moet nu elk ogenblik gaan komen.
-11.30 u.: Er is niets gekomen, het uur van de ufo is weg zonder dat we een ufo gezien hebben. Alleen is er de waarschuwing gekomen dat we in de kunstsatelliet Pageos (VS) geen ufo moesten zien. Pageos hebben we echter ook al niet gezien.
-11.45 u.: Het gezelschap waarvan enkele leden de eerste symptomen van keelontsteking vertonen verlaat de posten voor een “nabespreking” en uw dienaar spoedt zich huiswaarts. Hij ziet ze letterlijk vliegen en stelt vast dat er nog een middagrestje in de koelkast staat.
Geen fiasco
Als we de dinsdagavond na dat experiment binnenlopen bij Werner B. maken we de voor de hand liggende opmerking dat die zondagavond toch wel een fiasco van formaat was.
Daar is de amateur-astronoom het hoegenaamd niet mee eens: “Ik heb het niet gezien en niemand heeft het gezien. Maar ik geloof stellig dat het er was, het moet er geweest zijn, vermits het om de 27 dagen heel wetmatig lijkt terug te komen. Het was trouwens de eerste keer dat de hemel bewolkt was, daar kan het natuurlijk aan gelegen hebben. Gisteren (de maandagavond dus) heb ik het opnieuw gedurende een hele tijd kunnen waarnemen, ook anderen hebben het weer gezien.
De vrijdag voordien is er trouwens op verschillende plaatsen een ufo waargenomen, ondermeer in Nederland, waar heel het verschijnsel op videobanden is vastgelegd. Een jonge astronoom te Zwevezele heeft gedurende een hele tijd een merkwaardig tuig waargenomen dat zich op de lijn Oostende - Kortrijk bewoog en die gegevens kloppen schitterend met wat ik altijd al gezegd heb. En wat ik op mijn foto’s heb staan. Nee, wat men er ook moge over beweren, ik ben er zeker van dat hier rare dingen rondvliegen
