Messier 76
Foto: Siggi Kohlert

M76 is een planetaire nevel in het sterrenbeeld Perseus. Dit object is ook bekend onder de naam 'Kleine Halternevel' ('Little Dumbbell Nebulae' in het Engels) of 'Kleine Zandlopernevel' omdat dit veel gelijkenissen vertoond met bekende 'Halternevel' (M27). De centrale ster van M76 heeft een magnitude van 16 en is dus moeilijk waarneembaar met amateurtelescopen. De afstand tot de nevel werd bepaald op 1 750 lichtjaar. M76 heeft een diameter van ongeveer één lichtjaar en de centrale ster, wiens buitenste lagen de nevel vormen, heeft een oppervlakte temperatuur van 60 000 kelvin.

Sterrenbeeld: Perseus
Magnitude: 10.1
Coördinaten:

  • RA: 01h 42.4m
  • DEC: +51° 34'

Perseus

Geschiedenis

Het heeft lang geduurd voor de ware aard van M76 werd ontdekt. De nevel werd in 1780 ontdekt door Pierre Méchain en werd later ook geobserveerd door Charles Messier. Beide waarnemers dachten dat ze te maken hadden met een kleine, zwakke en moeilijk oplosbare open sterrenhoop. De astronoom T. Webb beweerde dat M76 bestond uit twee afzonderlijke nevels waardoor dit object de NGC-nummers NGC 650 en NGC 651 kreeg. Hij ontdekte ook de gelijkenis met de M27. In 1891 beweerden Lord Rosse en I. Roberts dat M76 een klein en zwak sterrenstelsel was.

Waarnemen

Ondanks het feit dat M76 het minst heldere Messierobject is, is deze planetaire nevel niet zo moeilijk waar te nemen. De helderheid is namelijk verspreid over een klein oppervlak en M76 verdraagt grote vergrotingen. In een zoeker van een telescoop toont het object zich als een zwak sterretje. In een kleine telescoop ziet men reeds de rechtshoekige vorm van het object. De haltervorm wordt pas zichtbaar in kijkers vanaf 10 cm. De centrale ster ligt buiten het bereik van de meeste amateurtelescopen.