- 1931 - een hypothetisch deeltje wordt voorspeld door theorist Wolfgang Pauli. Pauli baseerde zijn voorspelling op het feit dat de energie en de impuls niet kon worden behouden in een bepaald radioactief bederf. Pauli stelde voor dat deze ontbrekende energie onzichtbaar weg zou kunnen worden gedragen door een neutraal deeltje dat aan de detectie ontsnapte, een gewaagd idee.
- 1934 - Fermi van Enrico ontwikkelt een uitvoerige theorie van radioactief bederf, met inbegrip van het hypothetische deeltje van Paul. Met de neutrino inclusief, verklaart Fermi's theorie vele waargenomen experimentele resultaten.
- 1959 - De ontdekking van een deeltje dat de binnen verwachte kenmerken van een neutrino past wordt aangekondigd door Clyde Cowan en Fred Reines (een mede-oprichter van super-Kamiokande; professor UCI emeritus en ontving de Nobelprijs van 1995 in fysica voor zijn bijdrage tot de ontdekking). Dit neutrino werd later bepaald om de partner van het elektron te zijn.
- 1962 - De experimenten bij Nationaal Laboratorium Brookhaven en CERN, het Europese Laboratorium voor Kernfysica maken een verrassende ontdekking: neutrino's geproduceerd in associatie met muons gedragen zich niet hetzelfde als deze geproduceerd met elektronen. In feite hebben ze een tweede type van neutrino ontdekt, de muon-neutrino.
- 1968 - het eerste experiment om (elektronen) neutrino's te ontdekken die door de brandende Zon wordt geproduceerd (gebruikmakend van een ondergronds reservoir van chloor) rapporteert dat slechts de helft van de verwachte neutrino's waargenomen worden. Dit is de oorsprong van het al lang bestaande "zonneneutrinoprobleem." De mogelijkheid dat de missende elektronenneutrino's getransformeerd werden in een ander niet op te sporen type (niet detecteerbaar in dit experiment), werd al snel voorgesteld, maar de onbetrouwbaarheid van het zonnemodel waarop de verwachte neutrinowaarden gebaseerd waren wordt aanvankelijk beschouwd als een meer waarschijnlijke verklaring.
- 1978 - Het tau-deeltje wordt ontdekt bij SLAC, het Stanford Linear Accelerator Center. Het wordt spoedig erkend om een zwaardere versie van het elektron en muon te zijn, en zijn bederf stelt de zelfde duidelijke onevenwichtigheid van energie en impuls tentoon die Pauli ertoe bracht om het bestaan van neutrino in 1931 te voorspellen. Het bestaan van een derde neutrino verbonden aan tau wordt vandaar geconcludeerd, hoewel dit neutrino niet direct werd waargenomen.
- 1985 - Het IMB-experiment, een grote waterdetector zoekend naar protonbederf maar dat ook neutrino's ontdekt, merkt op dat er minder muon-neutrinointeractie wordt waargenomen dan verwacht. De anomalie is aanvankelijk aangenomen om een fout van detectorondoelmatigheden te zijn.
- 1985 - een Russisch team meldt voor het eerst een meting van een niet-nul neutrinomassa. De massa is uiterst klein (10.000 keer minder dan de massa van het elektron), maar de verdere pogingen om de meting te reproduceren slagen niet.
- 1987 - Kamiokande, een andere grote waterdetector die naar protonbederf zoekt, en IMB detecteren een gelijktijdige uitbarsting van neutrino's van Supernova 1987A.
- 1988 - Kamiokande, een andere waterdetector die protonbederf zoekt maar beter in staat is om muon-neutrinointeractie van die van elektronenneutrino te onderscheiden, rapporteert dat zij slechts ongeveer 60% van het verwachte aantal muon-neutrinointeractie waarneemt.
- 1989 - Frejus- en NUSEX-experimenten, veel kleiner dan Kamiokande of IMB, en het gebruiken van ijzer in plaats van water als neutrinodoel, melden geen tekort van muon-neutrinointeractie.
- 1989 - De experimenten bij CERN'S Grote Elektron-Positon (LEP)-versneller bepalen dat geen extra neutrino's voorbij de drie reeds gekende kunnen bestaan.
- 1989 - Kamiokande wordt het tweede experiment om neutrino's van de Zon te ontdekken, en bevestigt de al lang bestaande anomalie door ongeveer slechts 1/3 te vinden het verwachte aantal.
- 1990 - na een verbetering die de capaciteit verbetert om muon-neutrinointeractie te identificeren, bevestigt IMB het tekort van de interactie van muon neutrino die door Kamiokande worden gemeld.
- 1994 - Kamiokande vindt een tekort van hoge-energie muon-neutrinointeractie. Muon-neutrino's die de grootste afstanden reizen van het productiepunt naar de detector tonen de grootste uitputting aan.
- 1994 - Kamiokande en de IMB-groepen werken samen om de capaciteit van waterdetectors te testen en te onderscheiden van muon- en elektron-neutrinointeractie, gebruikmakend van een teststraal bij het KEK versnellerlaboratorium. De resultaten bevestigen de geldigheid van vroegere metingen. De twee groepen zullen de kern van het super-Kamiokande project gaan vormen.
- 1996 - de detector super-Kamiokande begint met metingen.
- 1997 - het Soedan-II experiment wordt de eerste ijzerdetector om de verdwijning van muon-neutrino's waar te nemen. Het verdwijningsaantal gaat akkoord met hetgeen dat waargenomen werd door Kamiokande en IMB.
- 1997 - super-Kamiokande meldt een tekort van kosmische straal muon neutrino's en zonne-elektronenneutrino's, aan de aantallen die bij metingen door vroegere experimenten werden verricht.
- 1998 - de super-Kamiokande kondigt bewijsmateriaal aan van niet-nul neutrinomassa op de 1998 Neutrinoconferentie.
Korte geschiedenis van de neutrino
- Details
- Geschreven door: Vancanneyt Sander
- Hoofdcategorie: Theoretisch
- Hits: 9458
Vancanneyt Sander
Oprichter & beheerder van Spacepage & Poollicht.beSterrenkunde en ruimteweer redacteur.Het heelal
Theorie
De Oerknal, evolutie en het einde van het heelalKosmische achtergrondstralingRoodverschuivingGammaflitsenNeutrino's
Objecten in het heelal
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 2001
Vanop de Indiase lanceerbasis Satish Dhawan Space Centre wordt de eerste Geosynchronous Satellite Launch Vehicle (GSLV) raket gelanceerd met aan boord de GSAT 1 communicatiesatelliet. De GSLV is een raket die door India speciaal werd ontwikkeld om een satelliet tot in een geostationaire baan te brengen. Deze drietraps raket heeft bij zijn lancering een gewicht van 414 ton, is 50 meter lang en kan satellieten tot 2,5 ton tot in een geostationaire overdrachtbaan brengen. Door een probleem met deze eerste GSLV wordt de satelliet niet in de juiste baan om de Aarde uitgezet. Foto: ISRO
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
